Houston, Texas

Howdy ya' ll,

Zoals jullie net gelezen hebben ging het reizen erg goed van New York naar Houston. Pak nou de popcorn er maar bij, want jullie zitten hier nog wel even.

Pascal was al in Houston aangekomen aan het begin van de avond. Op het moment dat hij zou landen, zou ik de lucht in gaan. Helaas, mijn vlucht had uiteindelijk anderhalf uur vertraging. Dus toen Pascal landde op Houston, zat ik nog in de wachtkamer op New Ark. Geen probleem zou je denken. Pascal zou even lekker rustig wat kunnen eten op het vliegveld, misschien even een beetje rondje lopen. Nou, het enige wat Pascal kreeg was een snicker uit de automaat en een koek van iemand anders. Er was namelijk niks nada niente te krijgen in Houston.

Wel heeft ie nog vrienden gemaakt met een drugshond. Ik word er zenuwachtig van, Pascal neemt ze bijna op schoot. 

Pas zei dat het vliegveld net verlaten leek. Zo leeg. Hij heeft dus maar wat uit de snoepautomaat getrokken. Arm kind. Ook heeft hij anderhalf uur langer moeten wachten voordat ik aankwam. Toen ik dan uiteindelijk aankwam om kwart voor 1 (geplande aankomsttijd was half 12), moest er dus nog een auto geregeld worden. Nadat ik mijn koffer 3 seconden kwijt was (was al eerder meegenomen door een andere vlucht, ze hadden hem apart voor me gezet. Mini hartaanval geloof me) en weer gevonden had, konden we dan eindelijk naar de Car Rental Boulevard. 'T busje stond al klaar!

We werden door de buschauffeur bij de Boulevard uitgegooid. Hij had ons al vertelt welke nog open waren. We begonnen bij de eerste: Hoop papieren, hoop gedoe, geen auto. We werden doorgestuurd naar een desk verderop. Helaas, deze hadden überhaupt geen auto's meer. Dus door naar de laatste kans. Gelukkig, zij had een huurauto voor ons! Voor maar $800 konden we een kleine compacte auto meekrijgen. HA-HA-HA-HA. Vonden wij grappig. Vond zij niet. 

We hadden ons erbij neergelegd: geen huurauto mee op het moment. Dan morgen maar verder kijken. Het was ondertussen al half 3 ' s nachts! Een beetje balend wilde we het terrein aflopen. Maar we werden terug geroepen door de meneer van het tweede verhuurbedrijf. Juist, het bedrijf wat geen auto's tot zijn beschikking had. Een hoop vragen: "Wilde jullie geen auto bij haar huren? Hoeveel moesten jullie bij haar bijbetalen? Wilde ze jullie de auto niet meegeven of wilde jullie hem niet hebben?" Pascal en ik gaven braaf antwoord op de vragen. Altijd nederig blijven jongens, you never know ;-). Hij ging nog een keer in het systeem kijken. En nog een keer. En nog een keer. Nee, de prijzen waar nog steeds te hoog voor Pascal en mij. In het Nederlands zeiden we tegen elkaar: $500 max. Schijnbaar is dit universele taal. Plotseling was er een 'very small van' beschikbaar voor $516. Pas en ik bedachten ons niet. Deal! Papieren en alles hebben we geregeld. We konden naar boven lopen. Pascal dacht dat wie een skelter zouden krijgen. Ik had er ook mijn vraagtekens bij. Uiteindelijk bleek het allemaal iets anders als gedacht:

We snapte er niks van: Hoe konden we nou zo'n auto meekrijgen? Afijn, we hebben niks meer gevraagd en plankgas zijn we ervandoor gegaan. Later pik! Gegeven is gegeven. Om half 4 kwamen we dan eindelijk aan bij het hotel. Godzijdank. Douchen. Slapen. Ja, in je wildste dromen ja. Want wij kwamen nauwelijks het hotel binnen! Volgens hun was er niet goed doorgegeven dat we zo laat zouden aankomen. Wij wisten zeker van wel. We hadden hier immers nog over gebeld de dag ervoor. Onze reservering was in ieder geval op No-Show gezet. We moesten contact opnemen met hotels.com. Gelukkig was het al lang ochtend in Nederland en kregen we iemand te pakken. Maar ook zij kon niks voor ons doen. Ze kon kosteloos de boeking annuleren en dan moest ik ter plekke een nieuwe boeking boeken via de hotel.com app. De prijzen zouden natuurlijk hoger liggen, maar dan konden we in ieder geval wel naar bed. Pascal en ik waren helemaal over de ruk. Ik stond er zelfs bij te brullen, hoe kan dit nu? We hebben zeker wel een uur aan de balie gestaan. Uiteindelijk hebben ze beide wat in het systeem zitten rommelen (Ik had de dame van de receptie mijn telefoon gegeven zodat zij het kon uitzoeken met de dame van hotels.com) en konden wij onze kamer in. Dat maakte wel weer wat goed.

Het uitzicht is ook erg mooi! In de ochtend kwamen we er achter dat onze douche het niet deed. We zijn overgezet naar een nieuwe exact dezelfde kamer. We kregen nog $45 aan tegoedbonnen in onze handen gepropt, want ze vonden het zooooo vervelend van onze douche. Wij denken stiekem dat ze gewoon op de hoogte zijn gebracht van het voorval de nacht ervoor. 

We hebben ook rustig aangedaan vandaag. Pascal is niet lekker en ik ben heel erg moe. We hebben even ontbeten in winkelcentrum The Galleria:

En we zijn er nog even kort doorheen gelopen. Weer een Macy's gespot! 

Daarna zijn we de auto ingegaan en hebben we met onze Starbucks gewoon een beetje doelloos gereden. Door krottenwijken, maar ook door de 'elite' wijken. We hadden geen navigatie aan, maar zijn gewoon gaan rijden. 

We kwamen een likeurwinkel tegen en dat was het moment voor een sigaretje. Het rijden in Amerika gaat hem overigens goed af vind ik zelf. Het is af en toe een beetje zoeken, maar tot nu toe gaat het Prima met een hoofdletter P jongens. Met een hoofdletter P.

We zijn terug gereden naar ons hotel en hebben daar onze nieuwe kamer ff bekeken.

Na een beetje gechilled te hebben, zijn we lekker naar het Hard Rock cafe gegaan en hebben daar heerlijk gegeten. Hadden we wel verdiend dachten we zo.

We hebben nog een raadsel voor je zus: Kijk goed naar het scherm achter Pascal zijn vette gezicht. Welke clip is dat!? Voor de wasmachine. We moesten meteen aan jou denken =). 

We zijn een beetje uitgeput en we gaan nu lekker naar bed!

Missen jullie!

Pas & Kees